In memoriam: Charles van Haren (1970 - 2025)

Met grote verslagenheid, maar ook met diepe dankbaarheid, nemen wij afscheid van Charles van Haren – een markante persoonlijkheid binnen onze vereniging Kunst en Vriendschap, een muzikaal talent, en bovenal een warm en betrokken mens. Veel te vroeg is hij overleden. Maar vergeten doen we hem nooit.

Charles was muziek. Hij groeide op in een familie waar muzikaliteit diep verankerd zat. Zijn vader Thijs, een echte Ballegoyse mins, was weliswaar geen actief muzikant bij Kunst en Vriendschap, maar hielp altijd mee bij de rommelmarkten en zong jarenlang in diverse koren. Net als zijn vader ademde Charles muziek — op het podium, in de zaal, tussen de mensen.

Binnen onze vereniging was Charles een vertrouwd gezicht, iemand die niet alleen aanwezig was, maar ook echt meedeed en meeleefde. Zijn broer Martijn was jarenlang lid. Dochter Marij speelt – net als Charles – trombone. Wij vinden het superfijn dat zij ook graag deel uitmaakt van onze vereniging. Muziek is bij de familie Van Haren iets wat je deelt, van generatie op generatie.

Ondanks dat Charles met Marjon, Marij en Anna in Duitsland woonde, was hij vrijwel altijd aanwezig bij kermisconcerten, themaconcerten, carnavalsactiviteiten, rommelmarkten en zo mogelijk bij de repetities. Samen met Marij — vader en dochter — op pad, naar Balgoy, naar de muziek. Afstand deed er niet toe. Zijn inzet voor Kunst en Vriendschap was vanzelfsprekend, trouw en aanstekelijk.

Charles speelde trombone, basgitaar, en hij zong – met een klank die warmte en karakter gaf aan onze concerten. Maar hij deed meer dan dat. Hij verzorgde regelmatig een arrangement voor het carnavalsconcert. En zijn ogen begonnen te twinkelen als hij zei: "Ik heb voor de fluiten maar een lekkere uitdagende partij geschreven."Hij was ook de gangmaker bij het maken van de dweilmuziek na afloop van concerten en muzikale activiteiten. En hij genoot zichtbaar van het zingen en toneelspelen tijdens carnavals- en themaconcerten. In alles wat hij deed bracht hij sfeer, enthousiasme en plezier mee.

Een echte “Sjarrel”: open, energiek, fanatiek, met humor en hart. Hij stond niet graag aan de zijlijn, hij was erbij, en bracht leven in de brouwerij.

Zijn ouders hadden reden om trots te zijn. Niet alleen op zijn werk als piloot, maar zeker ook op zijn inzet, muzikaliteit en liefde voor de vereniging. Die trots was voelbaar en verdiend. Charles was een familiemens in hart en nieren — verbonden met zijn gezin, met familie én met Balgoy.

In de laatste periode wist Charles heel goed hoe het ervoor stond. En toch bleef hij optimistisch, trouw en betrokken, tot het niet meer ging. Zijn inzet en aanwezigheid waren tot het einde toe een voorbeeld van kracht en levenslust.

Op vrijdag 18 april namen we in de aula van crematorium Boschhuizen DELA te Oostrum in Limburg afscheid van Charles – in verbondenheid met velen die hem dierbaar waren.

Het is moeilijk te bevatten dat zijn stoel in de Jan Gerritszaal nu leeg blijft. Maar zijn klank, zijn inzet en zijn aanwezigheid zullen blijven doorklinken – in onze herinnering, in de muziek, in de vereniging die hij zo liefhad. We wensen Marjon, Marij en Anna, moeder Thea, broer Martijn, schoonzus Antoinette, hun kinderen, verdere familie en vrienden veel sterkte toe bij dit grote verlies.

Dag Charles. Dank je wel voor alles.